Distributiecontract

coda advocaten: overeenkomst

Distributiecontracten zijn er in vele soorten en maten. De belangrijkste onderscheiding is wellicht die tussen consignatiecontracten, waarbij de eigendom van de goederen niet overgaat op de distributeur, en contracten waarbij de eigendom van de goederen wel overgaat.

Distributie van auteursrechtelijk beschermd materiaal is voorbehouden aan de auteursrechthebbende en valt onder het bereik van de exclusieve IE-rechten. Distributiecontracten omvatten veelal een merklicentie, waarmee de distributeur het recht krijgt om het merk van de producent van de goederen te gebruiken.

In het digitale domein hebben distributiecontracten veelal een wat andere inslag. Bij muziek bijvoorbeeld gaat het niet om het verspreiden van reproducties, maar veeleer om openbaarmaking van de geluidsopnamen.

Distributieovereenkomsten kunnen de mededinging beperken. Bijvoorbeeld door te bepalen dat de distributeur alleen mag verkopen in een bepaald land. Aparte categorie zijn de selectieve distributieovereenkomsten waarbij de goederen alleen via bepaalde kanalen worden aangeboden. Dit speelt bijvoorbeeld bij parfums en andere luxe producten. Het is toegestaan om binnen bepaalde grenzen de EU markt op te splitsen. De specifieke regels die hiervoor gelden zijn hierbij zeer van belang.

Er spelen veel juridische issues bij distributiecontracten, nog afgezien van de commerciële punten. Belangrijk is om bij onderhandeling ook oog te hebben voor de situatie na beëindiging van het contact. Met name bij langlopende overeenkomsten.