Ik heb maar weer eens gekeken naar de database van faillissementen. Die database wordt dagelijks bijgewerkt, maar in de regel kijk ik alleen even naar de aantallen uitgesproken bedrijfsfaillissementen en het aantal werknemers dat die failliete bedrijven hebben/hadden.
Maar vandaag heb ik gekeken naar de duur van bedrijfsfaillissementen. Er is geen wettelijke voorschrift voor de afwikkelingstermijn van faillissementen, maar ik heb wel eens begrepen dat het budget van insolventieafdelingen samenhangt met het aantal dossiers en de doorlooptijden. Zo zou er een incentive bestaan voor deze afdelingen om dossiers niet langer open te houden dan noodzakelijk.
Ik heb twee tabellen gepakt: de bedrijfsfaillissementen die over 2018 tot en met 2022 zijn afgewikkeld en de ouderdom van de op dit moment lopende faillissementen.
Afgewikkelde faillissementen
Hier is een trend te zien: de afwikkeling duurt steeds langer. Een grafiekje van de afgewikkelde faillissementen over de jaren 2018-2022:
Hier is een boxplot, maar ook een (lichtblauwe) trendlijn getekend. Vanaf begin 2021 is de trend duidelijk omhoog. Maar er zijn verschillen per rechtbank:
De rechtbanken Midden-Nederland, Noord-Holland en Rotterdam zijn het snelst in de afwikkeling, terwijl er ook overduidelijk rechtbanken zijn waar de afwikkelingsduur zeker de laatste jaren snel oploopt. Een sneak-preview: in de eerste maanden van 2023 zijn alle trends (ook per rechtbank) voortgezet.
En nog een opmerking: per rechter-commissaris zijn er ook aanzienlijke verschillen. De oorzaak daarvan ligt mogelijk in de werkverdeling tussen r-c’s.
Lopende faillissementen
Hoe oud zijn de faillissementen die op dit moment lopen? Ook hier zijn de verschillen per rechtbank groot:
Opvallenc is dat de faillissementen bij de rechtbank Midden-Nederland relatief “oud” zijn, terwijl de faillissementen bij de rechtbank Noord-Holland jong zijn. Waar we zagen dat beide rechtbanken in de afgelopen jaren de faillissementen snel hebben afgewikkeld, heeft de rechtbank Midden-Nederland veel oude faillissementen op de plank laten liggen terwijl Noord-Holland de afwikkeling voor alle faillissementen (dus ook de oude faillissementen) heeft geprioriteerd.
Opvallend: Natuurlijk personen
En hoe verhouden deze cijfers zich tot de natuurlijk personen? Daar lijkt echt sprake van verschillend beleid per rechtbank:
Hieruit valt m.i. op te maken dat sommige rechtbanken de faillissementen van natuurlijk personen net zo lang open houden als de (inhoudelijke) zaak daarom vraagt, terwijl andere rechtbanken de kortere afwikkeltijd zo belangrijk vinden dat zij de failliet eerder aan “de crediteuren teruggeven”. En dat wordt ook bevestigd door de volgende grafiek:
De rechtbanken Den Haag, Limburg, Overijssel en Rotterdam “pieken” bij een ouderdom van ca. 4000 dagen, terwijl andere rechtbanken dat niet doen.
Het is mij al eerder opgevallen dat de rechtbanken zeer verschillend beleid lijken te hanteren bij natuurlijk personen. Maar dat is wellicht een onderwerp voor een volgende blog.