Wat in de volksmond een databank is, blijkt in de praktijk lang niet altijd beschermd te zijn door het Databankenrecht.
Een gegevensverzameling is onder bepaalde voorwaarden beschermd als databank. In de praktijk blijken de voorwaarden ware obstakels voor bescherming. Zo moet substantieel zijn geïnvesteerd in het tot stand te brengen in onderhouden van de databank. Het gaat daarbij niet om investering in de componenten die onderdeel uitmaken van de databank, maar om de verzameling zelf.
Bij een databank van huizen die te koop staan, dient dus geen acht te worden geslagen op de kosten die zijn gemoeid met het maken van de omschrijvingen, foto’s en videoreportage van de huizen die te koop staan. Dat zijn immers de componenten van de databank. Het gaat om de substantiële investering in de verzameling van gegevens, en de ontsluiting daarvan.
Interessant zijn in dit verband websites die gegevens van diverse bronnen combineren. Bijvoorbeeld het combineren van huizen die te koop staan op vier verschillende sites. In dergelijke zaken wordt meestal het databankrecht van stal gehaald, en soms met succes. Een mooi voorbeeld is de Autotrack zaak (Wegener/Innoweb).
Databankrecht
